Paspoort: Marcel Bynens | ° 1956 | Zonhoven
‘Klim de hele dag’
Hoogtevrees kent Marcel helemaal niet, je kan zeggen dat hoogte een constante rode draad is in zijn leven. Zo waren de rotsen in de Ardennen en Luxemburg Marcel zijn tweede thuis, een ganse dag kon hij daar vertoeven.
Net zoals op het dak van zijn huis:
‘Op het dak van de wereld’
“‘k zit op het dak van de wereld en ik kijk naar beneden
Waar niemand mij nog raken kan
‘K Zit nooit meer aan de grond, sinds de dag dat ik je vond
zit ik heerlijk op het dak van de wereld. “(Dana Winner)
Beroepshalve werkte Marcel aan de hoogspanning, de vonken sloegen er dikwijls vanaf! Later werkte hij met rolbruggen totdat in 2001 hier abrupt een einde aan kwam. Door een arbeidsongeval is Marcel zijn schouder zo gekwetst dat hij zijn werk en het klimmen niet meer kan uitoefenen.
Voortaan is Marcel’s nieuwe slagzin in het leven:
Ik hou van mijn gereedschap als van mijn vrouw
Marcel vind rust in een nieuwe passie, modelbouw. Het secure en precieze werk is niet iedereen gegeven maar het geeft een doel aan zijn leven. Ondertussen staat de living vol hoogtewerkers maar één plekje blijft vrij, naast hem op de zetel zit zijn vrouw Kristien, altijd aan zijn zij.
Ik weet niet of ik nog altijd weet wie ik ben. Maar ik weet wel dat ik zeker iets voor je beteken.
In 2017 kwam als donderslag bij heldere hemel de diagnose jongdementie, de dag dat de huisdokter hem dit verdict gaf was er angst, ongeloof en boosheid maar al snel kwam er ook aanvaarding. Marcel en Kristien nemen het sindsdien dag per dag en maken er telkens iets moois van. Ze maken vaak samen uitjes en Marcel vindt het zalig om op handen en knieën de blaadjes in de tuin te ritselen. ‘Het zijn dan misschien niet meer de ‘hoog’ dagen van vroeger maar kleine dingen betekenen soms het meest en achteraf zul je zien dat het kleinste vaak het ‘allerhoogste’ is geweest.’ (Martin Gijzemijter)