Chris T.

65 jaar uit Merelbeke, sportief, reist veel en leert graag nieuwe dingen

Ik ga wekelijks naar de fitness en ben daar niet de enige plusser

Chris

 

Waarom heb je je aangemeld voor de fotoshoot?
Chris: “Ik vond dat eigenlijk een leuk idee. Niet bepaald voor een reden. Eens een andere insteek. In plaats van altijd de jongere mensen in de kijker te zetten, ook eens de oudere. Het idee vond ik heel leuk.” 

Op welke manier werd je zelf al geconfronteerd met vooroordelen rond je leeftijd? 
Chris: “Eigenlijk weinig. Natuurlijk als je wat ouder wordt, ten aanzien van de jongere generatie, dat je bepaalde zaken niet meer zo rap opneemt. Je probeert wel mee te zijn, maar dat verloopt allemaal veel trager en je bent niet zo rap meer mee.

Ik ga een verhaal vertellen, maar dat is al 20 jaar geleden, iemand in Antwerpen die mij aansprak, ik was toen 42-43, met een enquête. Hij vroeg mijn leeftijd, en ik zag er op dat moment waarschijnlijk wat jonger uit dan verwacht, en ik zei mijn leeftijd en hij zei ‘ik heb hier een oudere persoon voor mij’. Toen voelde ik mij wel gechoqueerd. Hij was volgens mij zelfs mijn leeftijd. Hij noemde mij toen een senior.”  

Sporten is als een microbe, al 15 jaar ga ik naar de spinning- en fitnessclub

En in de media? 
Chris: “De nieuwslezers, bijvoorbeeld. Eens ze 65 zijn worden ze afgeschreven. VTM is daar nog een stuk erger in. Als het imago niet meer past. Je wordt wat ouder, grijs, rimpels. Zoals een Martine Tanghe, dat was eigenlijk een boegbeeld, en moest weg.” 

Vooroordelen: senioren zijn niet meer sportief, hoe is dat vanuit jouw ervaring? 
Chris: “Ik ga naar de spinningclub, de fitnessclub, daar zijn het allemaal 50-60’ers. Natuurlijk, ik ga iedere week ’s morgens, dus dat zijn allemaal mensen die niet meer werken. Zelfs 70-80’ers. Daar is zeker geen discriminatie. Ik sport nu 2 keer in de week, vanaf oktober 3 keer, altijd in de fitnessclub.”

Ben je altijd al sportief geweest?
Chris: “Een collega van mij heeft mij eens meegesleurd naar de spinning, de eerste keer. Daarvoor ging ik wel eens fietsen, maar niet meer. Dat is nu 15 jaar geleden en ik ben dat blijven doen. Ik doe dat ook heel graag. Op den duur is dat ook een microbe, een beetje verslavend. Als je eens niet geweest bent, dan nijpt dat.”

Vind je dat belangrijk? Een goede conditie blijven behouden?
Chris: “Ja, ik vind dat wel belangrijk. Je wilt er toch zo lang mogelijk uitzien en beweeglijk zijn. Ook letten op je voeding. Ik probeer ook heel bewust bezig te zijn met voeding. Ik eet zeer veel groenten. Dat is eigenlijk iets van vroeger, iets van thuis. Dat was eigenlijk ons hoofdingrediënt.” 

Ik vind een goede conditie belangrijk, om zo lang mogelijk gezond en fit te zijn

Vooroordelen: senioren zijn te oud om bij te leren, hoe is dat vanuit jouw ervaring?
Chris: “De zaken waar er geen moeten aan vastzit, dat zijn nog zaken wat ik wil doen. Een paar jaar geleden wou ik schoenontwerper worden. Maar iedere week naar de les, dat was voor mij te veel, ik wilde dat niet meer. Het is eerder een hobby. Korte cursussen wil ik wel nog doen, maar niet 2,3,4 jaar lessen. Een aantal jaar geleden heb ik ook nog Spaans gevolgd, dat is ondertussen al 10-15 jaar geleden, en ik wou dat terug opfrissen maar weer iedere maandag en woensdag naar de les gaan, dat wil ik niet meer. Terug studeren en examens doen, neen. Stoelen bekleden, dat zijn cursussen waar je 5 keer naartoe gaat, dat is goed. Ik ging dat eigenlijk doen, maar heb het dan niet gedaan. Ik ben ooit etaleur in zelfstandig bijberoep geweest, dat interesseerde/boeide mij. 

Lang geleden heb ik notenleer gevolgd. Ik had een piano thuis, maar ons huis was eigenlijk te klein om die piano te zetten, dat verhuisde van de keuken naar de living. Dat zijn zware stukken. Ik heb die dan verkocht. Een aantal jaar geleden begon dat weer te kriebelen, ik wou terug beginnen spelen. Heb dan een keyboard gekocht en ben terug beginnen spelen via tutorials. Stukken beginnen aanleren. Dat keyboard voldeed niet meer, ik wou terug een piano in huis dus heb ik mij vorig jaar terug een piano gekocht. Notenleer was oké, maar dat examen, je moest dan zingen, dat ging langs geen kanten.”

En reizen, heb je dat altijd al gedaan? 
Chris: “Ik deed dat vroeger veel meer dan nu. Ik heb er al heel veel gezien: Noord-Amerika, Alaska, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Amerika, een deel van het Oosten. Wat ik nog wil zien is de Uluru in Australië, de Ayers Rock. Dat staat op mijn verlanglijstje.”

Wat is tot nu toe de mooiste reis al geweest, jouw topbestemming? 
Chris: “Katmai National Park in Alaska. Dat is een soort eilandje waar de grizzlyberen leven. Een beer en een kat, dat is een van mijn lievelingsdieren. Daar is de beer de inwoner, niet de mens. Zij lopen daar vrij rond, je kan daar vrij tussen de beren lopen, zij zitten zo aan de rivier. Je hebt dat zeker al gezien, waar ze zo die zalm nemen. Er is zijn vluchtkabines, zo platformen waar je kan vluchten. Als je eentje ziet op 5 meter moet je zorgen dat je weg bent. Ze zijn dat ook gewoon. Maar je mag ze niet storen. De tweede, dat is Chicago en alle huizen van Frank Lloyd Wright, een Amerikaanse architect. Oak Park, noemt het, dat is een park waar de meeste huizen van hem zijn.” 

Vroeger werd iemand van 60 aanzien als een oud persoon, maar dat beeld klopt nu niet meer

Vooroordeel: senioren zijn te oud om digitaal mee te zijn. Hoe is dat vanuit jouw ervaring? 
Chris: “Gelukkig zijn we hier op het werk altijd meegetrokken geweest in de digitale wereld. Ik had vanmorgen wel problemen met iets kopiëren en plakken op Facebook. Ik heb wel een smartphone.” 

Afsluiter
Chris: “Vroeger werd iemand die 60 aanzien als een oud persoon die in zijn zetel zit. Terwijl dat beeld nu niet meer klopt. Ik denk dat het ook veel te maken heeft met uw ideeën dat je hebt, uw visie op de wereld. Een interieur bij mij, dat moet netjes zijn, dat moet niet oubollig zijn, daar moeten geen eiken kasten in staan. Veel licht, zwart-wit. Ik kan andere stijlen ook wel waarderen. Maar als ik naar mijn moeder of mijn tante hun interieur kijk, dan denk ik ‘rommel buiten’, maar da’s haar leven, zij moet daar in leven. 

Ken je Jenny Arean? Dat is een cabaretière uit Nederland. Dat is iemand die 80 is en nog op het podium staat, samen met Brigitte Kaandorp, en zij zong van ‘er zit nog leven in de oude kat’. Je moet die vrouw eens zien, dat is verbazingwekkend. Een blauw kleed, groene schoenen. Vol leven.” 

Foto: Frank van Hollebeke