In januari 2023 werd Johan Verminnen gevierd en mocht hij de Vedet van S-Plus in ontvangst nemen. De rest van het programma was zoals steeds een fantastische show. Samen met een internationale act, de avonturen van Dirk Van Vooren en Patrick Onzia, alles in goede banen geleidt door de presentatie van Luc Appermont en onder leiding van Lou Roman en zijn band. Kortom, daar moest je gewoon bij zijn!
Vorig jaar vroegen we Luc Appermont (sinds 13 jaar presentator van de Nieuwjaarsconcerten), Irene Van Humbeeck (stond jarenlang in voor de organisatie), Corry Maes (nationaal verantwoordelijke van S-Plus en zowel backstage als in de ontvangstruimte te vinden) en Lou Roman (concertleider en arrangeur van het hele gebeuren op het podium) naar hun fijne herinneringen, speciale ontmoetingen, wist-je-datjes of bloopers.
Wat zijn jullie fijne herinneringen aan de Nieuwjaarsconcerten?
Luc: "Aan al die jaren als presentator van de S-Plus Nieuwjaarsconcerten bewaar ik de beste herinneringen. Zelden of nooit heb ik in Vlaanderen zo'n professionele en grootse show mogen presenteren."
Irene: "Ik heb jarenlang de praktische organisatie van de Nieuwjaarsconcerten van S-Plus mogen doen. Ik zeg ‘mogen’, want ik heb dat zeer graag gedaan. Vooral die 3 dagen in Oostende zelf. Achter de coulissen meehelpen om alles in goede banen te leiden. Nochtans hadden ze mij gewaarschuwd voor het samenwerken met artiesten. Het zouden moeilijke mensen zijn met kuren. Maar na al die jaren kan ik alleen maar zeggen: zo moeilijk waren die niet en van die ‘kuren’ heb ik niks gemerkt. De ‘moeilijkste’ vraag backstage – als ik dan toch iets moet zeggen – kwam van de minzame Johan Stollz. Hij wilde dat zijn broek dagelijks gestreken werd. Je weet wel, de witte broek waarmee hij achter zijn piano zat. Bang om ze te verbranden, streek ik ze op een heel lage temperatuur. Ik zag geen verschil voor of na het strijken, maar hij was content."
Lou: "Mijn muzikanten en ikzelf hebben de beste herinneringen aan de S-Plus concerten in Oostende. Wij tellen met z’n allen steeds af tot het zover is. De sfeer zit daar altijd goed. We kunnen werken in de beste omstandigheden. Niet alleen de concerten zijn superleuk, maar ook de samenwerking met de medewerkers van S-Plus is optimaal."
Irene: "Ik ben opgegroeid met de muziek van The Beatles, The Rolling Stones, The Kinks … De Engelstalige muziek en cultuur sloop onze jeugd binnen. De Nederlandstalige muziek stond ver van me af. Maar toen S-Plus begon met het huldigen van Vlaamse artiesten, heb ik fantastische mensen leren kennen en appreciëren. Ik was onder de indruk van hun métier, hun passie, hun harde werk. Respect."
Aan welke Vlaamse vedetten heb je leuke herinneringen?
Irene: "Veel van de gehuldigde artiesten ontvingen ons met open armen thuis, toen we ze interviewden voor S-Plus Mag. Jimmy Frey had taartjes gehaald voor bij de koffie. De familie Dex ontving ons met cava en hapjes op een letterlijk en figuurlijk warme dag. Johan Stollz speelde voor ons zijn nieuwste creatie op de piano. Ik vergeet nooit de rinkelende armbanden van de flamboyante Lily Castel terwijl ze enthousiast over haar carrière vertelde. Om maar een paar herinneringen op te halen."
Luc: "Al de gevierde Vlaamse Vedetten! Jammer dat Marva, toen ze gehuldigd werd, bij haar principe bleef om niet meer te zingen. Ondanks de verwoede pogingen van Patrick Onzia!"
Irene: "Ik vergeet nooit de bijzondere gast die we in 2011 wel op ons podium kregen: Tony Corsari. Luc Appermont had dat voor elkaar gekregen. Hij kreeg hem zelfs zo ver om nog 1 keer ‘Waarom zijn de bananen krom?’ te zingen."
Corry: "Aan Jo Leemans heb ik wel warme herinneringen. Zij was de allereerste artiest die we huldigden tijdens een Nieuwjaarsconcert. Dat was in 2003 in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. In 2005 was ze weer aanwezig op het podium, maar dan als presentatrice. Ik gaf haar een lift naar huis, en onderweg stond de radio aan. De hele weg van Oostende naar Mechelen hebben we samen meegezongen met de liedjes van de radio."
Irene: ‘Wist je dat de mama van Eddy Wally ook Irene heette? Zo onthield hij mijn naam. Toch 3 dagen lang. Want geef toe, artiesten ontmoeten dagelijks veel nieuwe mensen. Zoals velen heb ik mij altijd afgevraagd of Eddy Wally het rolletje speelde van de vrolijke, wat naïeve man. Ik zal het nooit weten, maar ik vond Eddy op zijn manier heel oprecht. Wat ik wel zeker weet, is dat hij altijd en overal wilde zingen en de mensen entertainen. En daar was hij zeer goed in."
Welke ontmoeting zal je nooit vergeten?
Luc: "De ontmoeting met Davy Berry, de zanger van 'This strange effect' zal ik niet vlug vergeten. Als jonge gast zag ik zijn eerste TV optreden tijdens de Knokke-cup, en zoveel jaren later deed hij diezelfde act identiek over bij ons in Oostende. Het publiek was wild enthousiast."
Lou: "Onze samenwerking met Dave Berry zal me ook altijd bijblijven. Hij viel in voor een artiest die wegens ziekte moest annuleren. Maar het werd een van de meest memorabele optredens. Wat een fijn mens was dat. We hebben nog steeds contact."
Irene: "De ontmoeting met Dave Berry was voor mij ook bijzonder. Mijn mama, die ik helaas veel te vroeg heb verloren, was geen fan van de Engelstalige pop- en rockmuziek uit de jaren ’60 en ’70. Eén uitzondering: Dave Berry. De manier waarop hij op het podium bewoog en zijn charisma hadden ook op haar een ‘strange effect’. Het was heel fijn om hem dat na al die jaren en in mijn beste Engels te kunnen vertellen. Hij vond het een geweldig verhaal."
Zijn er ook grappige verhalen of bloopers voor publicatie vatbaar?
Corry: "Johnny Logan was een sympathieke gast. Het Eén-programma De Rode Loper zou langskomen en hem interviewen. Hij wilde voor tv toch wel wat ‘bijgewerkt’ worden. Maar wij hadden niet zomaar een professionele schminkster ter beschikking. Een medewerkster van ons heeft hem mogen schminken. Met mijn poederdoos! Bij zijn terugkomst in 2014 was hij dat nog niet vergeten."
Luc: "Bij de huldiging van John Terra, was ik zo geboeid aan het kijken en luisteren naar z'n optreden, dat ik totaal vergat dat ik het podium op moest om hem af te kondigen. Daardoor bleef het applaus voor John maar duren, en hij bijzonder blij natuurlijk."
Lou: "Een aantal jaren geleden had één van mijn muzikanten zijn zwarte schoenen vergeten. Zij weten dat ik het verschrikkelijk vind als ze geen donkere schoenen dragen. De collega’s hadden er niets beter op gevonden dan zijn schoenen volledig vol te plakken met zwarte tape. Hij deed er ook alles aan om mij te ontwijken, zodat ik het niet zou merken, alhoewel ik het al wist van voor aanvang van het concert. Het was de gehele show prettig te zien hoe zijn collega’s er alles aan deden zodat ik het toch zou zien!"
Het nieuwjaarsconcert wordt gesponsord door P&V Verzekeringen