We wandelen nogal veel. En om goed te kunnen wandelen zijn goede schoenen onontbeerlijk. Mijn oude wandelschoenen zitten bijzonder goed. Maar sinds kort is er een gat te zien. Niet aan de zool, maar aan de bovenkant. Hoe het daar is gekomen weet ik niet, maar het is goed zichtbaar. En het werkt, figuurlijk, op mijn vrouw haar teen.
Schoenen met korting zijn altijd beter dan schoenen met gaten
Toen onze plaatselijke schoenwinkel besloot te stoppen, en de stock met korting de deur uit moest, dacht ik dat mijn tijd gekomen was. Schoenen met korting zijn altijd beter dan schoenen met gaten, dus trok ik naar de winkel. Uiteraard ging mijn vrouw mee, want zo bezwoer ze, met wat zal je anders thuiskomen?
Al snel had ik een paar in de gaten dat mijn voorkeur wel kon wegdragen: goede zool, strak aansluitend en hoog in de hiel maar niet te hoog. Geen echte professionele stappers, maar wandelschoenen die je perfect onder alledaagse kleding kan dragen. Tenminste, zo dacht ik erover. Dat is teveel sport en te weinig vrije tijd, zei mijn echtgenote, en ze zette ze terug.
De winkelier had al snel in de gaten dat hij zijn argumenten het beste bij mijn vrouw kon aanwenden, en kwam met een ander paar. Probeer deze eens. Ze zaten goed, heel goed. Goede steun overal, zonder te knellen. Steun zonder pijn. Hiermee zou ik deze zomer veel kilometers kunnen afmalen dacht ik.
Maar ze zijn groen begon mijn vrouw. Dat is een moeilijk kleur. Het gaat niet over de kleur antwoordde ik, maar over het gemak. En ze zitten perfect. Daarbij, schoenen, dat ziet toch niemand, probeerde ik.
Het is namelijk zo dat ik dat niet zie. Als ik een avond in gezelschap heb doorgebracht kan ik nooit herhalen wat de dames van kledij aanhadden. Ik weet zelfs niet of het een kleedje dan wel een broek was. Maar blijkbaar is niet iedereen zo.
Toen pas besefte ik dat ik nog heel wat te leren heb over de wijze waarop vrouwen naar de wereld kijken
Maar de schoenen kwamen maar in één kleur. 't Is te zeggen, in die winkel waren ze enkel nog in die kleur voorradig. De winkelier overtuigde mijn echtgenote met zijn allerlaatste doorslaande argument: je krijgt er korting op!
Dus draag ik nu sinds een paar dagen mijn groene wandelschoenen. Om ze in te lopen. Ik ga ervan uit dat niemand merkt dat ik wandelschoenen draag. Laat staan, groene. Tot ik mijn kleinzoon met zijn vriendinnetje naar een naschoolse activiteit moest voeren.
'Heb je nieuwe schoenen?' vroeg ze me. Ze bekeek me lachend vanonder haar sluikse haar. Ja zei ik, waarom vraag je dat? Je ziet dat niet veel, antwoordde ze, zo'n groene schoenen. Maar ze zijn wel mooi!
8 jaar dacht ik, het kind is 8 jaar, maar ze heeft al de opmerkingsgave van een volwassen vrouw. Toen pas besefte ik dat ik nog heel wat te leren heb over de wijze waarop vrouwen naar de wereld kijken. Anders dus dan ik. Ze zien dingen die ik niet zie, hebben een idee hoe de zaken horen te zijn en groene schoenen horen daar duidelijk niet bij.