Wij zitten in Vlaanderen met een ernstig politiek probleem. Dat blijkt toch uit de Gemeentemonitor. Ondanks het feit dat de Vlaming zijn geluksgevoel blijft zien stijgen, is er toch een belangrijk onderdeel van de samenleving dat erop achteruitgaat. De tevredenheid over het gemeentebestuur! Een niet zomaar weg te wuiven vaststelling.
Voor die ontevredenheid zijn er natuurlijk enkele verantwoordelijken. De overgang van loketdiensten naar digitale diensten en het alsmaar meer werken op afspraak wordt niet zo positief onthaald. Maar ook, of vooral, het gebrek aan inspraak van de burgers is een zwak punt. Het volstaat niet nu en dan eens ‘participatie’ te roepen om de mensen het gevoel te geven dat ze gehoord, laat staan begrepen worden. Meer en meer vindt men dat de beslissingen worden genomen zonder dat er voldoende rekening wordt gehouden met wat de mensen willen. Buurten worden b.v. verstoord door bouwprojecten die het sociale weefsel uiteen scheuren en de bewoners voelen zich machteloos en genegeerd.
Enerzijds zijn velen wel ontevreden, maar anderzijds zijn zij er niet toe bereid mee te werken om de dingen anders aan te pakken
Ondanks deze vaststellingen zijn er niet zoveel mensen die daar iets aan willen doen. Nu alle partijen overal op zoek gaan naar geschikte kandidaten om de lijsten voor de lokale verkiezingen te vullen, stuiten ze vaak op veel terughoudendheid en zelfs onwil bij potentiële kandidaten. Enerzijds zijn velen wel ontevreden, maar anderzijds zijn zij er niet toe bereid mee te werken om de dingen anders aan te pakken. Wellicht omdat sommigen hun geloof in de politiek kwijt zijn (‘het zijn allemaal dezelfden’), anderzijds omdat velen plankenvrees hebben en zich niet durven engageren. Wie op een lijst staat, heeft immers het risico niet verkozen te worden en dat schrikt blijkbaar velen af. Nochtans bestaat de enige oplossing om de lokale ontevredenheid weg te nemen erin dat mensen die het anders en beter willen, zelf tot actie overgaan. Misschien wordt iemand niet direct verkozen, maar hij of zij kan toch bijdragen aan een koersverandering. Nietsdoen, afwachten en dan klagen is echt geen oplossing. M.a.w. sta op en doe mee!