Soms ben ik beschaamd een Belg te zijn. Of liever, soms ben ik beschaamd een Vlaming te zijn. Want wat onze regeringen nu gepresteerd hebben tart toch alle verbeelding.
Ik houd van de natuur. En dat is een beetje uit eigenbelang. Zijn we immers niet allemaal een deeltje van die natuur? Ik denk dus dat we er alle belang bij hebben om de natuur te beschermen, zodat ook wij kunnen blijven bestaan. Ik ben dus een grote voorstander van de Europese natuurherstelwet.
Het Europese parlement - je weet wel, het allerhoogste democratische orgaan binnen de Europese gemeenschap - die dus, stemden een wet om de natuur in Europa te beschermen. En je weet, als Europa iets zegt, dan moeten de landen volgen. Anders heeft Europa niet veel zin.
Maar in de Europese regels zit een venijnigheidje geborgen, een soort noodrem zeg maar.
Als het parlement een wet stemt, dan moeten alle individuele landen daar nog eens afzonderlijk hun akkoord over geven. Dat is een beetje als een democratie waarin het soevereine volk niet zo soeverein is, want haar beslissingen kunnen overruled worden. Dat is een definitie van een schijndemocratie. Maar blijkbaar was dat de enige mogelijkheid om tot een werkbaar Europa te komen ...
Deze regel wordt bijna nooit toegepast, of eerder, het is een formaliteit. Om bovenstaande redenen kan je het als land immers niet maken om tegen jouw verkozenen in te gaan: jouw verkozenen werden verkozen door jouw volk, dus de beslissingen zijn legitiem in een democratie.
Jarenlang was ons land de voortrekker in Europa tout court
Niet zo bij de natuurherstelwet. Een njet dreigt door de landen. Er wordt geen gewogen meerderheid gevonden. En wat meer is: ons land zal zich blijkbaar onthouden. Omdat er geen eensgezindheid rond de boerenkwestie is kan onze federale regering niets anders dan zeggen dan dat een onthouding ons antwoord zal zijn.
Jarenlang was ons land de voortrekker van gezamenlijke beslissingen op Europees niveau.
Jarenlang was ons land de voortrekker in het Europese gedachtegoed.
Jarenlang was ons land de voortrekker in Europa tout court.
Dat wordt nu allemaal op het spel gezet om de boeren ter wille te zijn.
En voor wat? Vraag ik me dan af.
Voor een sector die niet zoveel bijdraagt aan ons binnenlands product, die er niet in slaagt om ons te voeden, die ons wel vergiftigd, en onze natuur kapot maakt. Een sector die uit diezelfde Europese pot gigantische bedragen kreeg en krijgt, en ons nu chanteert met blokkades en wegversperringen.
Hoe dan ook blijf ik het jammer vinden dat een paar politici, die om electorale redenen beslissen om de democratie even on hold te zetten. Ik vind het extra jammer dat uitgerekend ons land dit voorbeeld moet geven, terwijl onze eerste minister probeert in schijn de natuurherstelwet te redden.
Hoe hypocriet kan je zijn.
Neen, nu ben ik echt beschaamd een Vlaming te zijn.