Jeannine is 60 jaar, Bob is 67 jaar, beiden afkomstig uit Deurne, 27 jaar gelukkig getrouwd en werken in het weekend bij Antwerp (jeugd) achter de toog
Op vrijen staat geen leeftijd
Waarom hebben jullie besloten mee te doen aan de fotoshoot?
Bob: “Ik heb dat in S-Plus Mag gelezen en vond dat plezant.”
Worden jullie in het dagelijkse leven geconfronteerd met ageïsme?
Jeannine: “Ik ben 60, maar ik vind dat ik nergens nog thuishoor. Niet bij de jongeren, maar ook niet bij de ouderen. Ik zwem er wat tussen.”
Bob: “Ik denk ook wel dat wij een leeftijd hebben dat kantje boordje is qua discriminatie. Vanaf de 70 ga je dat meer beginnen voelen. Ons pensioen is te klein. We hebben altijd gewerkt, maar hebben een klein pensioentje. Dat is ook een soort van discriminatie natuurlijk.”
Jeannine: “Ge voelt bij zo cafetariaatjes toch wel dat je er niet thuishoort. Dat je nog te jong bent. Al een geluk dat we in het weekend bij de jeugd werken op den Antwerp. Zij vinden ons dan weer te oud. Wij staan daar achter de toog, de bediening te doen.”
Ik ben 60 maar hoor nergens thuis; niet bij de jongeren, maar ook niet bij de ouderen
Hoe zijn jullie daarin gerold?
Jeannine: “Mijn zus had eens iemand nodig en ik ben komen helpen en doe dat nog steeds.”
Bob: “En zo ben ik ook mee geraakt.”
Jeannine: “Ik ben er 60, nog niet op pensioen, moet nog 7 jaar wachten. Ik doe dit via Randstadt, mijn man via een flexi-job.”
Over stereotypering van ouderen in de media
Jeannine: “Ik vind dat ze soms nog wat overdrijven. Het is niet omdat je 70 bent dat je niet meer mee kunt. Sommige mensen, zoals mijn buurvrouw, zij is 77 en is soms nog kwieker en slimmer dan ik, en ik ben 10 jaar jonger. Leeftijd doet er niet toe. Ik heb dan wel het nadeel gehad dat ik op mijn 40ste borstkanker heb gehad, dus mijn lichaam doet het niet meer hoe het zou moeten doen. Als we te voet van Deurne naar Merksem gaan, dan moet ik al puffen in de helft, en mijn buurvrouw is dan veel beter.”
Bob: “Dat hangt van mens tot mens af.”
Vooroordeel: senioren zijn vaak eenzaam. Hoe zien jullie dat?
Jeannine: “Dat kan ik wel verstaan. Wij hebben ook kinderen, maar als je ze belt voor iets, dan hebben ze nooit tijd. Ik ben niet geleerd, ik ken alleen het hoogstnodige van technologie.”
Bob: “Dat ligt natuurlijk ook aan hun eigen dat ze zich te veel opsluiten. Stel je voor dat Jeannine komt te overlijden, dan is het veel gemakkelijker voor mij om thuis te blijven. Om niets meer te doen. Als je dan bijvoorbeeld naar een café gaat, dan maak je toch automatisch vrienden. Dan rol je automatisch terug in de maatschappij.”
Jeannine: “Dan moet je wel voldoende kapitaal hebben. Wij mogen blij zijn dat we een eigendom hebben, dat we geen huishuur moeten betalen, maar voor veel mensen is het moeilijk. Dan moet je niet te lelijk gaan doen.”
Bob: “Alles is veel duurder geworden ook.”
Jeannine: “Het klopt niet dat alle senioren eenzaam zijn. Er zijn er wel. Maar dat is volgens mij omdat ze het zelf willen. Eenzaamheid is niet leeftijdsgebonden. Het is van alle leeftijden en kan op alle leeftijden. We zien dat genoeg. Mijn dochter werkt in de zorg, er is genoeg voor de ouderen om te doen, ze hebben keuzes genoeg. Dat hangt van persoon tot persoon af.”
Bob: “Je weet natuurlijk niet wat er tussen 4 muren gebeurt, wat er met die mens is. Het is gemakkelijk om ergens een stempel op te zetten, maar je kent de achtergrond niet.”
Oudere werknemers zijn een investering voor een bedrijf
Op de werkvloer wordt er ook anders gekeken naar ouderen (bv. snel op pensioen gezet)
Jeannine: “Ja. Toen ik 50 was is de onderneming waar ik werkte failliet gegaan, ik ben dan een tijdje bezig geweest met werk te zoeken. Maar voor de meeste werkzaken ben je te oud. Ik wil nog wel nu, halftijds gaat nog wel, maar fulltime niet. Daarmee doen we dat in het weekend, dan ben je bezig en kom je onder de mensen.”
Bob: “Het ligt ook aan de maatschappij. Als je als oudere ergens werkt en je bent een jaar voor je pensioen, dan wordt je bestempeld als een ouwe. Die jonge gastjes komen juist van school, en die denken ‘gaat die ouwe mij dat leren?’, maar ze weten niet waarover ze spreken. Op school leren ze wel, maar in de praktijk is het anders. Ouderen komen met een hoop ervaring.”
Jeannine: “In mijn geval, moesten ze mij terug ergens aannemen, dan kost ik te veel. Daarmee ook dat ik via Randstadt werk. Maar ze nemen mij niet meer aan. Ik ben verplicht om nog 7 jaar op arbeidsmarkt te staan, ik kan er ook niet aan doen.”
Bob: “Als ze ouderen nu zouden gebruiken om anderen op te leiden, dan investeer je. Er zijn veel fitte mensen van 60-70 jaar die nog mee kunnen. Misschien niet hele dagen, maar als flexi-jobber, 4 of 5 uur per dag.”
Jeannine: “Ik heb een tijdje vrijwilligerswerk gedaan in het zorgtehuis, achter de toog, waar ons dochter werkt, dat gaat allemaal wel. Maar dan voel je toch na zo’n hele dag dat je heel moe bent. In den tijd heeft die chemo veel bij mij kapot gemaakt. Dat wil niet zeggen dat ik niet wil werken hé.”
Vooroordeel: ouderen rijden niet met de auto, enkel in het weekend. Jullie rijden nog met de auto, toch?
Bob: “Ja. Ik denk dat dat heel veel te maken heeft met te weinig rijden. Het is ook helemaal anders dan vroeger, autorijden, veel gevaarlijker ook. Je hebt 100 ogen nodig, er zijn veel meer wagens op de baan, camions op de baan, dat maakt het gevaarlijk. Langs alle kanten een step, een elektrische fiets, en dan zit er een camion te claxonneren. Dat is levensgevaarlijk.”
Jeannine: “De motoriek is ook een beetje trager. Dat moet je wel toegeven. Maar senioren zijn geen slechtere chauffeur, dikwijls nog beter.”
Bob: “Ja, die rijden voorzichtiger. Ik hou nu veel meer rekening met de toegelaten snelheid dan vroeger. Vroeger kon ik waar je 50 mocht rijden eens 70 rijden. Het is een hele andere tijd van autorijden.”
Vooroordeel: senioren zijn niet meer intiem met elkaar. Hoe is dat vanuit jullie ervaring?
Bob: “Dat is heel persoonlijk is zo’n vraag. Wij kunnen moeilijk antwoorden voor iemand anders. Als je nu 60, 70 of 80 bent en je wilt nog vrijen met elkaar, doe maar. Daar staat geen leeftijd op.”
Jeannine: “Het is natuurlijk niet meer zoals vroeger hé. Ge hebt er geen tijd meer voor (lacht). Dikwijls wil je wel, maar je moet er tijd voor maken. Dikwijls bij ons ook, de kinderen zijn wel uit huis, maar we hebben ook een hond en als dat dan eens gebeurt, dan gaat dat niet, die moet eten en buiten (lacht). Zo is dat altijd.”
Hoe lang zijn jullie al samen? Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Jeannine: “We zijn 27 jaar getrouwd. Ik ben zijn 3e vrouw. We hebben elkaar leren kennen op café met een barbecue. Niet direct verliefd hoor. Hij vond altijd dat ik een modepop was. De volgende dag spraken we nog eens af, hij had dan een Caravan in Stekene en ik ging mee, wandelen en van het één kwam het andere. Ik heb hem in het begin maar gepakt omdat hij goed kon kussen.”
Bob: “En ikke blij” (lacht)
Jeannine: “Zo zijn wij aan elkaar blijven plakken.”
We gaan 1 keer per maand naar de sauna en onze buurvrouw van 77 gaat mee
In de media worden eerder de jongere lichamen getoond, niet de ouderen. Wat vinden jullie daarvan?
Jeannine: “Ja, ik vind ook dat ze de senioren wat meer mogen tonen. Vroeger, ik wil niet stoefen, maar ik was geen lelijk meisje. Na de chemo ben ik bijna 20 kg bijgekomen, met kwabbetjes, maar ik vind dat we toch ook eens voor de lens mogen staan. Dat is natuurlijk. Niet iedereen is een modepop. Dat is ook niet gezond voor de mensen, en de jongeren.”
Bob: “Als je altijd zo’n modepop ziet, dan begin je op den duur te denken dat het niet kan. Bijvoorbeeld bij die datingshows. Kunnen die modepoppen niet zo aan een vent geraken? Ik vind dat belachelijk. Laat een gewone mens meedoen.”
Jeannine: “Wij gaan 1 keer per maand naar een openbare sauna hier in Laakdal, en de buurvrouw van 77 gaat mee, maar daar wordt niet gekeken of je dik of dun bent. Ik heb 2 verschillende borsten door die borstamputatie, en je ziet dat, in het begin heb ik daar hard onder geleden maar ik was ook maar 40 jaar, en dat heeft jaren geduurd om daarover te geraken, maar nu ga ik gewoon naar de sauna. Maar dat heeft toen wel ne krak achtergelaten.”
Bob: “Op een gegeven moment heeft ze beslist om toch eens naar de sauna te gaan en dan is dat overgegaan. Het is ook gemakkelijker praten dan het te doen.”
Jeannine: “Maar inderdaad, ik vind dat ze terug de ouderen mogen tonen, dan voel je je ook terug zelfzekerder.”
Bob: “In de modeboekjes staan nu ook meer mensen met een maatje meer. Dat is hoe de meeste mensen zijn.”
Foto: Frank van Hollebeke