Ik beken.
Ik heb gekeken naar het Eurovisiesongfestival.
En de reden daarvoor was niet heel erg mooi.
Nu dacht ik dat Nederland geweerd werd omdat de zanger politieke uitlatingen had gedaan
Ik wilde het boe geroep horen in de zaal, maar wie mij echt kon overtuigen om te kijken was Nederland. Nederland dat geweerd werd! Dat was nog nooit voorgekomen.
Nu dacht ik dat Nederland geweerd werd omdat de zanger politieke uitlatingen had gedaan.
Of omdat hij opriep tot vrede of zoiets. Dat was een eerste foutje van mij.
Blijkt dat Nederland, of liever Joost Klein, want zo heet de zanger die Nederland vertegenwoordigde, zich bezondigd had aan strafbare feiten. Die feiten zijn zo strafbaar dat de politie erbij werd gehaald. Een ordinaire misdaad dus, en geen politiek gegeven. Jammer dacht ik, een gemiste kans voor Nederland.
Ik had gehoopt op een soort persconferentie met uitleg, en een overzicht van hoe de kunst over de eeuwen heen steeds de politiek in een bepaalde richting duwde, of minstens de mensen aan het denken zette. Niets van dat alles. Gewoon een misdrijf gedaan, en afvoeren die handel zoals ze in Nederland zeggen.
En het songfestival dan?
Jammer van de tijd die ik eraan spendeerde. Veel show en weinig zang, maar dat wist ik al op voorhand. De beste won blijkbaar, maar ik kan er niet wild van zijn.
En het songfestival? Veel show en weinig zang, maar dat wist ik al op voorhand
Het boe geroep tijdens het optreden van Israël was ook niet hoorbaar in de huiskamers. Volgens de krant wel in de zaal. Ik hoop dat mijn echtgenote nooit op het idee komt om daarvoor live te gaan kijken ...
Uit pure interesse ben ik dan maar eens gaan luisteren naar de geweerde Nederlandse inzending.
Zoals een commentator het stelde: het geeft de Nederlandse identiteit weer. Ik dacht eerst dat ik naar een parodie keek: een gek mannetje in een gek pakje zingt een gek liedje in een gek taaltje. Maar het was echt.
Persoonlijk denk ik dat de verantwoordelijken van het Eurovisiesongfestival blij waren dat Joost buiten de schreef ging, zodat ze hem konden weren. Eurosong is toch geen carnaval?
Het zal een kwestie van tijd zijn vooraleer ook mijn echtgenote niet meer wil kijken, want dit rariteitskabinet heeft niets meer met muziek of de Europese cultuur te maken. Zelf zegt ze het met de tekst van Monza, Van God Los: 't is jammer van de tijd ...'