Bijna zes jaar geleden verhuisden wij van de deelgemeente Ruisbroek, dat wereldberoemd is door de overstroming in 1976 en het opzienbarende bezoek van koning Boudewijn, naar het kloppende hart van Puurs. Daar kijkt de kerkhaan die de prachtige 60 meter hoge kerktoren kroont, bijna altijd op ons neer. De kerkklok houdt ons bij de tijd. Overdag wordt de klokslag vergezeld van een vrolijk wijsje van de beiaard. De liedjes staan op een laptop, wat soms voor enige verwarring zorgt. In de zomer is het genieten van beiaardconcerten. ‘Puurs bruist’ is de slogan van de gemeente.
Het is altijd onze gewoonte geweest zoveel mogelijk lokaal te kopen, van mijn tweedehandsauto tot groenten en fruit bij de groentewinkel en speltpistoletjes bij de bakker
Toch zijn de Puursenaren soms wat naar. Het is een stug volkje dat maar moeilijk groet. Het heeft jaren geduurd voor mijn opgewekte ‘Goedemorgen’ of ‘Goedemiddag’, weerklank vond. ’s Avonds is het dorp min of meer uitgestorven. Zelfs ik begrijp dan dat groeten geen zin heeft. Het grote voordeel van wonen aan de voet van de kerktoren is dat de winkels dichtbij zijn. Het is altijd onze gewoonte geweest zoveel mogelijk lokaal te kopen. Dat gaat dan van mijn tweedehandsauto tot groenten en fruit bij de groentewinkel en de speltpistoletjes bij de A&B bakker. De ‘A; staat voor Anke, een vrolijke en vriendelijke jonge vrouw die altijd groet. De ‘B’ staat voor - ik begrijp dat je direct aan de bakker denkt - , maar Bart, haar man. Hun pateekes zijn weergaloos!
E-commerce: lang leve het pakje?
Het toeval wil dat de gezellige A&B winkel naast het Puurse postkantoor ligt. Beide gaan na jaren parkeren op de stoep en levensgevaarlijke situaties, in een te smalle straat, schuil achter enorme bloempotten. Hier en daar wurmt een bestelauto van Bpost zich tussen de bloempotten, om pakjes in of uit te laden. Eerlijk gezegd is me dat niet precies duidelijk. Wel duidelijk is dat dit postkantoor een knooppunt in een pakjes netwerk is. Vooral op zaterdag zie je veel stapels pakjes lopen met daaronder twee benen. Ik noem die de ‘wandelde pakjes’, zoals je ook wandelende takken hebt. De komende maand zal het weer pakjes regenen met al die feestdagen.
Als je een antidrugsbeleid wilt ontwikkelen zitten de drugsbaronnen toch ook niet mee aan tafel!
Amazon eigenaar Jeff Bezos is er rijk mee geworden. Met een paar muisklikken kun je nu van alles bestellen. Ja, zelfs auto’s. Maar die zitten nog niet in een pakje. Hoewel de CO2-uitstoot door het bezorgen van pakjes thuis in de afgelopen vijf jaar fors is gedaald, blijft e-commerce een verkwistende, niet duurzame en koopverslavende aangelegenheid. Een lokale winkelierster klaagt dat de mensen wel kleren en schoenen komen passen, maar niet kopen. Dat doen ze via het internet. Veel wordt gepast, soms zelfs even gebruikt en niet goed bevonden. De teruggestuurde kleren belanden uiteindelijk ergens midden in de Atacama woestijn in Chili. De armen in het Zuiden zijn goed genoeg voor ons vuil en het vuile werk.
Het ware gezicht van niet duurzaam leven
Op het moment dat ik dit schrijf is de mislukte 16de biodiversiteitwereldtop net afgelopen en gaat de 29ste klimaattop of COP29 in het olieland Azerbeidzjan zijn laatste dagen in. De vorige was in Dubai, de hoofdstad van de Emiraten, een superrijke oliestaat. Er was toen veel protest tegen de sterke lobby vanuit de olie- en gassector. Deels was dat zo, omdat de organisator zaken wilden doen. Toch was er nog enig resultaat voor de arme landen: een schone belofte.
In Baku maken ze het echt helemaal te gek. Daar zijn maar liefst bijna 1800 lobbyisten aanwezig uit de fossiele industrie. Wat een vertoning! Als je een antidrugsbeleid wilt ontwikkelen zitten de drugsbaronnen toch ook niet mee aan tafel! Ook de voedingsindustrie was stevig vertegenwoordigd terwijl de industriële landbouw kreunt onder het gebruik van kunstmest en pesticiden, waardoor het amazonewoud verdwijnt. Hiermee erkennen deze bedrijfstakken dat de klimaattoppen voor hen belangrijk zijn om maatregelen ‘bij te sturen’ en deals te sluiten. Dat terwijl zij juist hèt belangrijkste en onbetrouwbaarste onderdeel van het probleem zijn.
Bizar is dat in de Braziliaanse delegatie van bijna 2000 personen, 35 lobbyisten uit de landbouw en 20 van grote internationale vleesbedrijven, aanwezig waren. Als lid van de delegatie hebben ze toegang tot alle onderhandelingen. Dat is de kat op het spek binden! Duidelijk is dat een COP, georganiseerd door een olieland, niet meer werkt. Het is hoogtijd om voor een andere meer voortvarende en rechtvaardige aanpak te kiezen en die lobbyisten thuis te laten.
Het resultaat van de ondertussen net afgelopen COP is bedroevend: $300 miljard voor de arme landen terwijl er een veelvoud nodig is
Het resultaat van de ondertussen net afgelopen COP is bedroevend: $300 miljard voor de arme landen terwijl er een veelvoud nodig is. De klimaatdreiging wenden we hier echt niet mee af. Bovendien zal dit bedrag, jammer, jammer nou, pas over tien jaar voor het eerst op tafel worden gelegd. Dat doet me denken aan de indrukkwekkende en met veel bombarie bekendgemaakte beslissing van de Belgische regering in juni 2022, om de 2 % NAVO-norm in te gaan invullen tegen het jaar 2035, terwijl het gisteren had moeten gebeuren. Zijn onze politici echt zo stom? Of zijn ze gewoon niet bekwaam?
Als eenvoudige burger rest ons maar één ding bij al dit gedoe: zorg voor jezelf en Koop Lokaal!